10 yıldır teknoloji gazetecisiyim ve bu süre içinde binlerce haber makalesi, inceleme ve analiz yazısı yazdım. Ancak son zamanlarda bunu değiştirmek ve beynimin farklı kısımlarını esneten bazı şeyler yazmak istedim: kısa hikayeler, denemeler ve hatta daha uzun bir kurgu parçası gibi şeyler.
Ama bir teknoloji hastası olduğum için Aslında, arayışımı optimize etmek için kullanabileceğim yeni yazılımlar veya araçlar hakkında düşünmeden edemedim. Favori yazı uygulamam Bear’i iPad Pro’da kullanmaya başladım. Yazarken dikkat dağıtıcı unsurları en aza indirmenin ilerleme kaydetmek için çok önemli olabileceğini okumuştum – ve işim yazarken neredeyse her zaman birden fazla işi yapmam anlamına gelse de, yeni hobimin lüksü, gerçekten odaklanmak için zaman ayırabilmem. Ancak tüm bu bildirimler ve dikkat dağıtan uygulamalar, yüzeyin hemen altında pusuya yatmış, gerçekten oturup alana girme kararlılığımı test ediyor.
Aynı zamanda, Astrohaus adlı bir şirketten yeni bir ürün geldiğini duydum. , Astrohaus’un yaklaşık beş yıldır sattığı bir cihazın sınırlı sayıdaki versiyonu olan “Hemingwrite”. Freewrite (ve zaten tükenmiş olan Hemingwrite sürümü), mükemmel bir mekanik klavyeyi bir e-ink ekranla birleştirir ve yalnızca metin yazmak içindir.
Wi-Fi özelliği vardır, böylece taslaklarınızı Dropbox, Google Drive veya Evernote ile senkronize edebilirsiniz, ancak bu, internet çağına sağladığı tek tavizdir.
Meslektaşım Kris Naudus geçen yıl Freewrite Traveler’ı denedi. Adından da anlaşılacağı gibi, kapaklı, dizüstü bilgisayar benzeri bir tasarıma ve standart bir dizüstü bilgisayar stili klavyeye sahip Freewrite’ın taşınabilir bir sürümüdür. Çoğunlukla e-mürekkep ekranındaki yenileme hızı nedeniyle onu sevmedi.
Gezgin bana pek çekici gelmedi, ancak tam boyutlu Freewrite zihnime girdi. 600 dolardan pahalı ama bana hitap eden bir estetiğe sahip güzel bir makine. Güne büyük bir fincan kahve ve Freewrite ile başladığımı, her sabah iş günüme başlamadan önce bir saat boyunca düşüncelerimi savurduğumu hayal ettim. Telefonumun sesi kapalıyken, kulaklığımda güzel müzik ve önümde boş bir sayfa varken kesinlikle yazma akışına girerdim.
Ağustos ayının başında, bir ay ve benim için yararlı bir araç olup olmadığına bakın. Freewrite donanımıyla ilgili ilk izlenimim, şahsen çevrimiçi olduğu kadar çarpıcı görünmesiydi.
E-mürekkep ekranı beş inçten biraz daha geniş ve iki buçuk inçten biraz daha uzun. Ayrıca, aşağıda, kelime sayısı, saat, zamanlayıcı veya taslaklarınızın senkronizasyon durumu gibi şeyleri görüntüleyen daha küçük, ince bir ekran şeridi vardır.
Bu ekranın iki yanında, hoş bir şekilde tıknaz fiziksel anahtar vardır: biri kontrol etmek için WiFi ayarları ve taslakların kaydedildiği üç farklı klasör arasında gezinmek için başka bir ayar. Son düğme, gitmeye hazır olduğunuzda Freewrite’ı uyandırır. İki anahtar gibi, bu düğmeye basmak harika bir duygu. Cihazlarımızın çoğunun bu kadar çok şey yapmaya çalıştığı bir zamanda, bir şeyi iyi yapmak için tasarlanmış güzel bir donanım parçasının hoş bir yanı var.
Nathan Ingraham / Engadget
Hemen, öğrenme eğrisini fark ettim. Benim için mekanik klavye ve e-ink ekranın birleşimiydi. Bunların ikisi de cihazın ana satış noktalarından ikisi ve her biri benim alıştığımdan çok farklı.
İmleç ve ok tuşlarının olmaması nedeniyle, geri dönüp onları düzeltmek için kelimeleri silmek yerine küçük yazım hatalarını düzeltmek için kendimi eğitmeye çalıştım.
Freewrite’ın yaratıcılarının amaçladığı şey buydu. Bu, düşüncelerinizi düzenlemek için bir cihaz değil, sadece onları mümkün olduğunca hızlı ve verimli bir şekilde dışarı çıkarmak için. İnce ayar daha sonra bir dizüstü bilgisayarda yapılabilir. Bu yaklaşıma alışmak biraz zaman aldı ve hala sık sık geriye dönüp küçük hataları düzeltmek için durduğumu görüyorum, ancak ayrıntılara takılıp kalmaktansa yazdığım her şeyde ilerlemenin faydasını kesinlikle takdir edebilirim. .
E-mürekkep ekranı kendi zorluklarını ve avantajlarını sunar. Başlangıçta boyutu hakkında endişeliydim ama bu bir sorun değildi. Metin boyutunu ayarlayabilirsiniz, ancak varsayılan ayar, taslağımın çoğunu görmeme izin verir. Ara sıra üzerinde çalıştığım şeyle ilgili hafızamı tazelemek için biraz sayfa açmam gerekirdi ama açıkçası hiç sıkışık hissetmedim.
Keskin, net ve ışık etkin olsun veya olmasın harika görünüyor.
Daha karanlık koşullarda çalışmayı tercih ediyor olman yine de iyi ama ben işlerin çoğunu iyi aydınlatılmış bir odada yapmaya çalışıyorum.
Daha önce Kindle kullandıysanız, bunun büyük dezavantajını bilirsiniz. e-mürekkep ekranları: yenileme hızı. Her 30 saniyede bir sayfayı çevirdiğiniz Kindle’da bu kadar büyük bir sorun değil, ancak bir yazma cihazında ekran sürekli güncelleniyor. Geleneksel bir bilgisayarda yazarken aldığınız anında geri bildirimden çok farklı ve bazı insanlar için nasıl rahatsız edici olacağını kesinlikle görebiliyorum.
Buna alışmak için zaman ayırmaya değer. . Çoğu deneyimli daktilo yazarının muhtemelen her bir karakterin ortaya çıkışını izlemesine gerek yoktur; Sadece yazmaya ve bir akışa girmeye çalıştım ve sadece geri dönüp bir şeyler okumak istediğimde ekrana gerçekten dikkat ettim. Aklımda, burada geleneksel bir LCD ekran arasındaki takasın buna değer olduğunu düşünüyorum. Hayatımızda gereğinden fazla mavi ışıklı ekrana sahibiz.
E-mürekkep ekranın bir başka yararı da pil ömrünün saatlerle değil haftalarla ölçülmesidir (evet, Kindle gibi). Freewrite’ı geçen ay oldukça yoğun bir şekilde kullanıyorum ve sanırım iki kez tam şarj ettim. Astrohaus, günlük 30 dakikalık kullanımla dört hafta boyunca çalışacak şekilde derecelendirildiğini söylüyor.
Ne olursa olsun, cihazı her gün birkaç saat kullanmadığınız sürece, meyve suyunun bitmesi konusunda endişelenmenize gerek yok.
Genel olarak, donanımın Astrohaus’un vaatlerini yerine getirdiğini söyleyebilirim. Ancak bunu bir iPad veya diğer modern araçlar gibi incelemeye çalışmıyorum. Benim için soru, bu şeyin daha disiplinli bir yazar olmama yardımcı olup olmayacağı ve bu görev için elimdeki diğer araçlardan daha uygun olup olmayacağıydı.
Son zamanlarda biraz farklı bir şey deniyorum. @Astrohaus #Freewrite’a aynı anda @jamiattenberg’in #1000wordsofsummer meydan okumasını yaparken bir şans vermek. Yaptığım her şeyin agresif bir şekilde vasat olduğunu hissetmeme rağmen, yaratıcı yazma beynini esnetmek eğlenceli! pic.twitter.com/jqXWrS0Oo9
— Nathan Ingraham (@NateIngraham) 11 Ağustos 2021
Çok önemli bir ölçütle, Freewrite bir başarıdır: Üzerine 15.000’den fazla kelime yazdım. büyük çoğunluğu iş için değildi. Bu hikaye ve bir diğerinin dışında, Freewrite’ta yarattığım diğer her şey, yaratıcı bir şekilde yazmaya çalışmasaydım yazmayacağım kelimelerdi.
Elbette, bu benim yazdığım anlamına gelmiyor. aynı şeyi iPad’im, dizüstü bilgisayarım veya diğer çeşitli aygıtlarım ile yapamazdım.
Donanım çok güzel ve kullanımı kolay olduğundan, onu çıkarmak istedim. Bu, alışkanlığımı geliştirmeme yardımcı olan olumlu bir pekiştirme aracı oldu.
Buna rağmen, yine de sahip olmam gerekiyor. onu kullanma ve olası dikkat dağıtıcı şeyleri engelleme disiplini. Freewrite ile yazmaya çalışırken masamda bir dizüstü bilgisayar kurduysam, kendimi mahvetmiş olurum.
Bu yüzden Freewrite benim işim için gerekli bir araç olmadı. Yazmayı bitirmem gereken günlerde bile, genellikle çoklu görev yapıyorum, Slack kanalımıza ve daha geniş anlamda haberlere göz kulak oluyorum. Bunun ideal bir yazma ortamı oluşturmadığının farkındayım, ancak bu, çevrimiçi gazeteci olmanın gerçeğidir.
Pratik olarak, yazım ile araştırma yapmak için bir tarayıcı veya başka bir belge arasında gidip geliyorum. benim parçamdaki notlar. Oturup kesintisiz yazabileceğim çalıştığım çok fazla hikaye yok. Yine de bu hikaye onlardan biri ve iPad’imi araştırma, notlar ve ara sıra bir Gevşeme kontrolü için kullanışlı tutarken Freewrite üzerinde taslaklarımı yaptığım bir iş akışı şimdiye kadar oldukça iyi çalıştı.
İşte. Bunun ne kadarının Freewrite’tan kaynaklandığını ve ne kadarının yeni bir alışkanlık geliştirmeye başlama iradesini bulmam olduğunu ölçmenin yolu yok.
Her sabah hayal ettiğim gibi kesintisiz yazabileceğim hayatımı tam anlamıyla dönüştürmedim ama kendimi yeni hobime daha çok vakit ayırırken buldum. Geçen gece, işten sonra birkaç saat boş vaktim vardı ve bunları video oyunlarına harcamak yerine, yazdığım bir hikaye üzerinde çalıştım – en düşük dürtülerime karşı küçük bir zafer, ama yine de bunun önemli olduğunu düşünüyorum.
Son zamanlarda, kendimi haberlerin ve işlerin dikkati dağılmadan 30 dakika veya bir saatlik yazma süresini ne zaman sıkıştırabileceğimi düşünerek uyanırken buluyorum ve Freewrite bunun için ilk tercihim. Yazmak bir zevktir ve yolunuzdan çıkan ve elinizdeki göreve odaklanmanızı sağlayan en iyi donanım örneğidir. Hiç şüphe yok ki, pahalı bir cihaz ve benzer fiyatlı bir dizüstü bilgisayardan daha sınırlı bir cihaz. Bu bir lüks, ancak belirli bir kişi için, işiniz için paha biçilmez bir araç haline gelebilir. Benim için yeni bir hobi edinmemde çok yardımcı oldu. Bu çok önemli bir araç değil, ancak yazmadığım zamanlarda daha fazla yazmamı ve onu kullandığım zamanlarda yazmaya devam etmemi sağlayan bir şey.
.
