Hayatınız boyunca kesinlikle en az bir defa, insanlığın Dünya’yı nasıl yok ettiği hakkında bir haber duymuş ya da görmüşsünüzdür. Dünya, yavaş yavaş bir uçuruma yanlışsız sürüklenmekte ve gezegenimizi araştıran zeki insanların hepsi bunun hakikat olduğunu söylüyor çünkü Dünya’yı daha berbat hale getirmeden duramıyoruz.
Denizleri plastikle dolduruyor, meyyit dinozorları yakıp onlarla ısınıyor ve araçlarımızın hareket etmesini sağlıyoruz. Tüm bunların üstüne yeryüzü biçimleri ile oynuyor onları daima değiştirip bozuyoruz. Bunların sahiden hiçbir sonucu olmayacağını düşünmediniz değil mi?
Dünya’nın yok oluşu:
Gezegenimizi nasıl mahvettiğimiz ile ilgili onlarca araştırma yapılıyor. Son yapılan araştırmalara nazaran yakın geçmişimizde yaptığımız şeyler bunun yalnızca küçük bir kısmı. Görünen o ki insanlık, Dünya’yı yaklaşık 4,600 yıl ya da biraz daha uzun müddettir yıpratıyor. Science mecmuasında bu hafta yayımlanan araştırmaya göreyse Dünya’nın bitki örtüsündeki yıpranma insanlığın tarıma birinci başladığı günden beri mevcut.
Yüzlerce polen fosili üzerinde yapılan derinlemesine araştırmaya nazaran bir vakit çizelgesi çıkartıldı ve bu çizelge ile 18.000 yıl önceye gidildi. Bu kadar çok fosilden alınan bilginin işlenmesinden sonra dünyanın ne vakit bozulmaya başladığı bulundu.
Buzul Çağı sonrası neler oldu?
Tam 1181 fosil ile yapılan çalışmaya nazaran değişimin Buzul Çağı’ndan çabucak sonra Geç Holosen olarak isimlendirilen çağlarda başladığı anlaşıldı. Buzul Çağı hem olayların biraz daha hızlanmasını sağladı hem de gerisinden gelen devirde insanlık tarımın muazzam gücünü keşfedip doğayı tarım alanları için yavaşça yıpratmaya başladı.
Ortaya çıkan bilgiler hem şaşırtan hem de epey dehşet verici. Araştırmacıların verdiği bilgilere nazaran insanlık Dünya’yı fosil yakıtlar ve denizlere plastik atmaktan çok daha evvel bozmaya başladı. Lakin şayet bu yaptıklarımızı denetim altında tutabilseydik tahminen de o “bardağı taşıran son damla” hiç olmayacak ve her şeyi düzeltebilmek için talihimiz olacaktı.
Şimdiyse insanlığın kendisine yapabileceği en büyük güzellik bir an evvel plastikleri ve öbür organik olmayan hususları tabiata bırakmaktan vazgeçmesi ve pak güç kaynaklarına yönelmesi üzere görünüyor.