Yaşadığımız son iki yıllık süreçte COVID-19 pandemisi sebebiyle beşerlerle ortamıza hem fizikî hem de toplumsal olarak uzaklık koymak durumunda kaldık. Bu da hiç elbet ki başka insanların varlığına aslında ne kadar bağımlı olduğumuzu göstererek, insanın aslında ne derece toplumsal bir canlı olduğunu bizlere son derece acı bir formda öğretti.
Bu durum, bu süreç boyunca sevdiklerinden uzak kalmak zorunda olanları ise pek alışılmış ki daha çok zorladı. İletileşme ve manzaralı konuşma üzere tekniklerle irtibat kurmaya devam etsek bile bu sistemler, hislerimizi karşıdakine tam olarak iletemememiz sebebiyle birçok vakit epey yetersiz kaldı. Lakin bu süreçte yaşadıklarından etkilenen Stanford Üniversitesi’nden bir yüksek lisans öğrencisinin geliştirmiş olduğu yeni bir teknoloji ile hislerimizi bizden uzakta yaşayan birisine ulaştırmak artık mümkün olabilir üzere duruyor.
Uzaktaki bir kişinin ‘dokunuşunu’ simüle eden bir düzenek geliştirildi
Stanford Üniversitesi yüksek lisans öğrencisi Millie Salvato’nun pandemi mühletince kız arkadaşından farklı olmak zorunda olması, yeni bir teknolojinin doğması için ona ilham oldu. Pandemi boyunca sevgilisi ile sevgi dolu ve rahatlatıcı bir ‘fiziksel temas’ kurmayı hayal eden Salvato ve meslektaşları, insan dokunuşunu simüle edebilen ve elektronik olarak gönderilen soyut toplumsal bildirileri ileten giyilebilir bir kol düzeneği tasarladı.
Çalışmalarında 37 iştirakçinin farklı durumlarda toplumsal bilgileri nasıl tabir ettiğini ölçen Salvato ve takımı tarafından yapılan her testte iştirakçilerden biri koluna basınç algılayan bir aygıt takarken, öbür bir iştirakçi da ilgi arama, şükran, memnunluk, sakinleştirme, sevgi ve hüzün olmak üzere altı amaçlanan mana içeren senaryolara cevap vermek hedefiyle ona dokundu.
Sıkma, vurma, sallama, dürtme üzere 661 farklı dokunma hareketini topladıktan sonra araştırma takımı, bu hareketlerin her birinin pozisyonunu ve basıncını haritaladı. Bunu takiben her karşılığın en muteber modülü olan hareketleri seçmek için bir makine tahsili algoritması kullanan takım; son olarak, elektronik olarak sinyal verildiğinde titreşen sekiz gömülü disk kullanarak bu hareketleri simüle etmek için giyilebilir bir kol kılıfı programladı.
Uzaktaki sevdiklerimizle duygusal olarak daha ‘yakın’ olmak artık mümkün
İcatlarının doğal olarak gerçek bir insan eli üzere hissettirmediğini söz eden Salvato, yeniden de bunun hiç yoktan daha yeterli olduğunu belirtircesine “Dürüst olmak gerekirse hoş hissettiriyor.” halinde kaydediyor.
Çalışmaya dahil olmayan Virginia Üniversitesi’nden dokunmatik araştırmacı Gregory Gerling ise kelam konusu çalışmayı, toplumsal dokunuşun nasıl gerçekleştiğini ve bunu nasıl yine üretilebileceğini ele alması açısından “benzersiz” olarak nitelendiriyor. Gerling, çalışmaya dair yaptığı açıklamada, “Kendilerine sunulan az ölçüde bilgi göz önüne alındığında, iştirakçilerin kendilerine hangi dokunuşun iletildiğini epeyce yüksek bir oranda hakikat bir biçimde anlamalarının enteresan olduğunu düşünüyorum” tabirlerini kullanıyor.
Toplumsal temasın hem fizikî ve hem de zihinsel sıhhat için ne kadar kıymetli olduğu, daha evvel yapılmış olan sayısız araştırma ile tekraren defa kanıtlanmış bir şey. Bu yeni teknoloji ise gelecekte, sevdiklerimize telefon yahut bilgisayar aracılığıyla yalnızca <3 göndermektense, onlara o an nasıl hissettiğimizi gönderebileceğimiz ve bu formda birbirimize duygusal olarak daha yakın hissedebileceğimiz manasına geliyor.