Yıl 1996. Özel televizyon ve radyoların sayısı süratle artmış, beşerler sinemaya gitmez; gitse bile Hollywood sinemalarını izler olmuştu. Şaşalı Türk sineması devri bitti üzere görünüyordu. Derken vizyona bir sinema girdi, Eşkıya. Yavuz Turgul’un yönettiği, başrollerinde Şener Şen ve Uğur Yücel’in olduğu bu sinema hem Yeşilçam’ın eleştirel ruhunu yansıtıyor hem en derin hislerimize dokunuyor hem de tüm bunları çağdaş kentin karmaşası içinde anlatıyordu.
Eşkıya sineması pek çok kişi tarafından Türk sinemasının tekrar doğuşunun başlatan üretim olarak kabul ediliyor. Eşkıya sineması ile birlikte Türk seyircisi tekrar sinemada yerli sinema izleme alışkanlığı kazandı ve bugün her yıl sayısız sinema yapılan yerli sanayimizi doğurdu. Eşkıya sineması kıssası, oyunculukları ve müzikleriyle unutulmazlar ortasında yerini alan ve bugün bile en güzellerden bir tanesi olarak kabul edilen bir imal. İşte Eşkıya sinemasındaki en etkileyici replik ve diyaloglardan kimileri.
En etkileyici Eşkıya replik ve diyaloglarından kimileri:
Anlarım ki dünyaya küsmüş…
- Mahmut: Neden buradasın biliyor musun? Keje’nin yanına gidip konuşacaksın. Şayet Keje seninle de konuşmazsa anlarım ki dünyaya küsmüş, kimseyi istemiyor. Kendini canlı diri mezara gömmüş.
- Baran: Ya konuşursa?
Sen mahpusa gittikten sonra nizam bozuldu eşkıya. Berbatlar bu işte galip geldi. Ezilenler ezildi.
Asıl kötülük öbür yerde…
- Baran: Sen de gel benimle. Kurda kuşa yem olacaksın Ceren Ana.
- Ceren Ana: Kurt ve kuş bizdendir oğul. Asıl kötülük öteki yerde.
Biz hapisteyken iki Kemal tanırdık. Biri Mustafa Kemal, öteki Dodo Kemal. Dodo Kemal, çocuk yaşta bir mahkumdu. Katildi. Her sabah erkenden kalkar, gazeteleri evvel o alır, meczup üzere çevirirdi. Af haberi arardı. Yıllarca af haberi aradı. Sonunda bir aftan yararlanarak dışarı çıktı, bir hafta sonra birini öldürüp tekrar mahpusa düştü Dodo Kemal. Sana bakınca daima o çocuk aklıma geliyor.
Nasıl bulacaksın?…
- Cumali: Sen İstanbul’a niçin geldin emmi?
- Baran: Birini arıyorum.
- Cumali: Nerde o biri?
- Baran: Bilmiyorum.
- Cumali: Nasıl bilmiyorum?
- Baran: Nerde olduğunu bilmiyorum.
- Cumali: E nasıl bulacaksın koca istanbul’da?
- Baran: Bulacağım.
- Cumali: Ya bu kentte 10 milyon insan yaşıyor be amca.
- Baran: Gerekirse 10 milyonunun da yüzüne bakacağım.
Beni mahpusta vurdular Keje, ölmedim. Hastalandım, bir ciğerimi orda bıraktım yeniden ölmedim. Çok dövdüler beni, kan kustum fakat ölmedim. Yaşadım, seni bir kere daha görebilmek için yaşadım. Artık bana dediler ki kimse sesini duyamıyormuş. Susmuşsun… Benimle de konuşmayacak mısın Keje. Sesini duyamayacak mıyım?
Herkes düşmandır…
- Baran: Niye silah taşıyorsun, düşmanın mı vardır?
- Cumali: Burası İstanbul, düşmanın olması gerekmez. Herkes düşmandır.
Bizim oralara benziyor…
- Baran: Burası neresi?
- Cumali: İstanbul.
- Baran: İstanbul ha!
- Cumali: Neresi olacak ki?
- Baran: İstanbul ha, buradan görünüşü bizim oralara benziyor. Ovalar, dağlar, kentler vardır. Cudi’nin zirvesindeyim sanki!
Ben ömrümce bu dakika için yaşamışım. Artık ne olursa olsun ehemmiyeti yoktur. Seni gelip alacağım. Beni bekle Keje.
Bu kent hapishane…
- Cumali: Ya nerdesin be amca ya? Bak bu kadar insan merak ettik seni ya, kayboldun sandık.
- Baran: E kayboldum gardaş.
- Cumali: İyi halt ettin. Nasıl buldun burayı?
- Baran: Yav eski yollarla, iz sürdüm. Bu kent hapishane Cumali. Nefes alamıyorum. Hayvan ölüsü üzere kokuyor. Koğuşlar bu türlü kokardı.
Birini bilirim. İsmi Baran. Babasını aşiretin reisi mayına yolladı, öldürdü. Baran da ağasına isyan edip dağa çıktı. Baran çok genç o vakit. Bir kıza da sevdalı. Fevkalade nişancı. İşte şöyle bir dağdı gittiği, yaman bir dağ. Ağanın adamı olan eşkıyalarla savaştı o vakit. İşte bu dürbünle onları bulup bastı kurşunu.
Kaldı mı artık dağlarda eşkıya emmi? Eşkıya artık kentte.
Çünkü aşıktım ben…
- Baran: Bana niçin ihanet ettin Berfo?
- Mahmut: İhanet ha? Demek sen benim yaptıklarıma ihanet diyorsun. Pekala, güzel o denli olsun. Artık ben sana şöyle desem. Ben bunları yaptım; zira aşıktım ben. Yani vurulmuştum. Ölüyordum aşkımdan. Bunun üzerine kim bana ne diyebilir ha? İhanet mi? Aşkım için yaptım ulan! Ahlaksızlık mı? Evet, yaptım. Ben en yakın arkadaşımı, seni, jandarmaya ihbar etmiş adamım. Sen yapabilir miydin benim yaptığımı ha? En sevgili arkadaşına ihanet edebilir miydin? Onu jandarmaya ihbar edebilir miydin? Arkadaşının altınlarını çalabilir miydin? O altınlarla arkadaşının sevdiği bayanı anasından babasından satın alabilir miydin? Lakin ben yaptım, aşkım için. Artık söyle bana, hangimizin aşkı Keje’ye daha büyük ha? Hangimizin? Hangimiz Keje için bu kadar günaha girmeyi göze alabildi? Bu aşk için ben cehennemde yanmaya hazırım. Ya sen?
Sen dönene kadar…
- Baran: Daha ne kadar yaşarım bilmiyorum; fakat son nefesimi vermeden senden vazgeçmem. Her şeye karşın bir gün, bir gün çıkıp gelebilirim Keje.
- Keje: Ben susarım Baran, sen dönene kadar.
Ben ölecek miyim?
- Cumali: Ayaklarımda bir sıcaklık var. Üst hakikat çıkıyor. Ne bu? Sen çok vuruldun bilirsin eşkıya, ben ölecek miyim? … Çok korkuyorum eşkıya, beni bırakma. Çok korkuyorum.
- Baran: Korkma, yalnızca toprağa gideceksin. Sonra toprak olacaksın. Sonra sularla birlikte bir çiçeğin vücuduna yürüyeceksin. Çiçeğin özüne bir arı konacak. Tahminen, tahminen o arı ben olacağım.
Bir çocuğun hayatına karşı Keje ha? Bir hayata karşı Keje!
Sevdanın karşısında ne kıymeti var hayatın?
- Baran: Çocuk öldü. Verdiğin şey geçersiz çıktı. Niçin?
- Mahmut: Hatırlar mısın çocukken seninle kındık oynardık. Daima ben seni yenerdim. Sen bir gün bile neden daima ben yeniliyorum diye sormadın. Ben daima aldattım.
- Baran: Çocuğun öleceğini biliyordun, niçin yaptın?
- Mahmut: Çocuğun vefatının ne kıymeti var? Keje’yi alıp gitseydin aşkın için bir şey yapacaktın; lakin sen Keje’yi bir insan hayatına feda ettin. Sevdiğin bayanı kıytırık bir herifin hayatı için harcadın gitti. Halbuki o bayan seni bir ömür uzunluğu bekledi. Hayatın sevda karşısında ne kıymeti var?
- Baran: Doğru, sevdanın karşısında ne değeri var hayatın?
Geliyorum eşkıyalar, geliyorum!
Türk sinemasının yine doğuşunu başlatan en kıymetli üretimlerden bir tanesi olan Eşkıya sinemasının en etkileyici diyalog ve repliklerinden kimilerini listeledik. Elbette bu liste çok daha uzun olabilirdi. Eşkıya sinemasından en etkilendiğiniz replikleri yorumlarda paylaşabilirsiniz.
