Tarih 02 Aralık 2021… Şu satırlar önüme düştü. Cumhuriyet Ege’de bakın ne yazmışım:
* * *
“PINAR KARŞIYAKA NERENİN EKİBİ?
İki efsane ismi alt edip, malum dayanaklar çerçevesinde inanç tazeleyen Basketbol Federasyonu’nu tebrik ediyoruz. Lakin bir şeye de akıl sır erdiremiyoruz. Federasyon kulüplere hizmet için mi var, yoksa eziyet için mi?
Geçen yıl da tıpkı sineması gördük. İzmir grubu Pınar Karşıyaka protesto için genç grupla maçlara çıktı.
Değişen bir şey yok. Birinde Avrupa şampiyonluğunu pandemiye kurban veren, başkasında finalde kaybeden Türkiye’nin dış dünyadaki basketbol gururu Pınar Karşıyaka ile alıp veremedikleri ne? Doğrusu merak ediyoruz.
Bu yıl da birebir tiyatro sahnede. Amath, Fransa Ulusal Grubu’na çağrılmış. İzmir takımı bir hafta üzere kısa bir müddette Fenerbahçe ve Galatasaray üzere iki kuvvetli rakiple, akabinde da İsrail kadrosuyla karşılaşacak. Türkiye’yi FIBA Şampiyonlar Ligi’nde var olup olmama uğraşında temsil edecek. İtiraz var, talep var, sonuç yok…”
* * *
Buradan anladığımız şu ki; Pınar Karşıyaka her yıl bu hususta bir mağduriyet yaşıyor.
Hatta hafızalarımızı biraz daha zorlarsak;
Biraz daha gerilere 2010 Ekim’ine gidersek Kıbrıs Rum Kısmı’nda
oynanan Apoel maçında linç edilmekten ramak kala kurtulan, devrin Genel Menajeri Nihat Mala’nın kolunun kırıldığı maçın sonrasında da Pınar Karşıyaka erteleme talebinde bulunmuş, kabul edilmemişti. Yeşil kırmızılı grup de protesto da bulunarak Allen Iverson’lı Beşiktaş karşısına gençleri ile çıkmıştı…
Doğaldır ki, kaygımız Türkiye’ye yeni bir Euroleague şampiyonluğunu kazandırması mümkünlük dahilindeki, Anadolu Efes’in dörtlü finale yorgun argın çıkıp, başarısız olması değil. Nasıl Bahçeşehir’in Avrupa Şampiyonluğu, Bursaspor’un finaldeki çabası Türk Basketbolu ismine büyük bir gurur kaynağı olduysa, Efes’in kupayı kaldırması da Ulusal Grup bazında muvaffakiyete hasret kalan Türkiye’ye büyük bir itibar kazandıracak.
Ne var ki, birinci maçta 30 sayıya yakın fark yedikten sonra, ikinci maçta seyircisiyle birlikte bir duruş sergileyen, Türkiye’nin en geniş, rotasyonlu takımına sahip, en uygun savunmasını yapan kadrosu karşısında, eksiklerine rağmen galip gelmesini bilen bir ekibin kazanma azmi, sergilediği savaşım ne olacak?
Bir defa daha hakkı yenen Pınar Karşıyaka, oluşan atmosferin sıcaklığı soğuyup, köprünün altından çok sular aktıktan sonra, serinin 3. maçına hem de ucu açık bir formda dörtlü finalden sonra çıkacak.
Bu havayla, aklı dörtlü finalde olacak güçlü rakibini elemek, tahminen de Pınar Karşıyaka’ya final yolunu aralayıp, hatta şampiyonluk kapısını bile açabilecek. Pekala bu türlü bir mümkünlük ortadayken bunun vebalini kim ödeyecek?
Yalnızca Pınar Karşıyaka değil serinin galibini bekleyen Galatasaray da belirsizliğin pençesine düşmüş, Karşıyakalılar üzere isyan halinde.
Ortalıkta, “Ergin Ataman Federasyon’a ricacı oldu maç ertelendi” söylentileri ayyuka çıkmış durumda. Hatta “EFES YORULDU MOLAYI TBF ALDI” hashtag’i “tt” olmuş durumda. Şayet, Ulusal Kadrosu emanet ettiğimiz, mesleğinde bu kadar kupa olan bir coach, Euroleague finaline kalmış ekibini lisanlara düşürüyorsa, ya da bir öteki deyişle alanda zati dar rotasyonla gayret eden “Pınar Karşıyaka’dan bu kadar korkuyorsa” hem kendini hem de grubunu “bozuk para” üzere harcıyor demektir. Yazık, çok yazık!
Türkiye Basketbol Federasyonu’nun Avrupa’nın en büyük kupasına iki adım uzaklıktaki bir Türk grubuna dayanak vermesi kimilerince olağan karşılanablir, hatta takdir bile görebilir. Fakat bunu seri 1-1’e geldikten sonra, Pınar Karşıyaka İstanbul hazırlıklarına başladıktan sonra yapmak, “zurnanın zırt dediği” yer. Daha da ötesi emeğe saygısızlık, basketbola hakaret.
Tarihinin en ağır fikstürünü geride bırakan Euroleague’de kimsenin “gıkı çıkmadı. Paşa paşa, hem lig maçlarını, hem ulusal kupa çabasını sürdürdü kadrolar.
Basketbolun en güçlü gayretinin sergilendiği NBA’dekiler insan değil mi? Yüzlerce km. uçuyorlar. Kıtanın bir ucundan bir ucuna gidip maç oynuyorlar. Sakatıyla, hastasıyla, covidliden mahrum takımıyla, iki gün ortayla play off maçlarına konferans finallerine ve sonunda finale çıkıyorlar.
Haydi diyelim biz Avrupalı ya da ABD’li değiliz. İlla ayrıcalık tanımak istiyoruz. Sıkış tepiş olağan dönem oynatıp, sıkış tepiş kupa finali oynatacağına biraz yayarsın dönemi, play off’u 4’lü finalden sonra başlatırsın. Hem başka Avrupa kupalarındaki gruplar soluklanır. Hem de beşerler kamp yapar, rejenarasyon uygular.
Yok; “Takvim elvermiyor” dersen, ayırırsın Anadolu Efes – Pınar Karşıyaka serisini, sonra yarıfinali… Zati en makûs olasılıkla üç maçlık bir seri… Birer gün ortadan 6 günde biter. Dörtlü final bittikten sonra oynatırsın. En fazla bir hafta sarkar. Lakin bunu baştan ilan eder iki gruba da eşit talih tanırsın.
İnsan sormadan edemiyor, emel; “Üzüm yemek mi, bağcıyı dövmek mi?” Dövülen bağcı yıllardır daima Pınar Karşıyaka mı olacak?
Beşere sormazlar mı;
Nerede kaldı? Hak, hukuk, adalet. Bu mudur Türkiye’de basket?